Krewka Matki Bożej czy zioło św. Jana?
Dziurawiec zakwita około 24 czerwca i z tej przyczyny jest głównym zielnym elementem świętojańskich praktyk w wielu europejskich kulturach. W Hiszpanii 25 czerwca rano przemywamy twarz maceratem z dziurawca i innych lokalnych ziół jako symbol oczyszczenia. W Polsce zaś od wieków pełni on funkcję apotropeiczną, czyli ochronną. Jego kwiaty potarte w palcach wydzielają krwistoczerwony sok. Podobny kolor przybierają też jego domowe wyciągi alkoholowe oraz olejowe maceraty. To genialny lek na wiele chorób, o czym zapewniał już Hipokrates. Już w starożytnej Grecji używano dziurawca na trudno gojące się rany. Dioskurides, nadworny lekarz Nerona i Wespazjana, również opiewał jego zalety. W starożytnym Rzymie wierzono, że gladiator posmarowany olejem z dziurawca zyskiwał ponadludzką siłę. Na ziemiach słowiańskich pełnił dużo poważniejszą funkcję, gdyż miał chronić domostwa przed uderzeniem piorunów i niemowlęta przed porwaniem... W średniowieczu w całej Europie podawano go ludz...